Bewijzen K6

1. Een zelfgemaakte rok voor de vuilnisbak foto van Anoniem.

2. Ook de kast moest geverfd worden voor een foto van Anoniem.

3. De visagie...

Bewijzen K5

1/2. Het cd-boekje, opgemaakt in Indisign, en als pakket opgeslagen.

3. Twee serie's van mijn definitieve foto's. Opgeslagen vanuit Photoshop.

4. Mijn mappenstructuur voor het uitzoeken van foto's.

Bewijzen K4

1/2. Enkele van mijn vele contactbladen!

3/4. Tijdens het fotograferen.

5. De definitieve foto's.

Bewijzen K3

1. De schetsen voor de make-up.

2. Een schets voor de Britt serie.

3. Een testfoto om te kijken hoe het beeld zou zijn in mijn kast voor Anoniem.

4. De inspiratie foto van Erwin Olaf.

Bewijzen K2

1. Het concept voor mijn cd-boekje. Ik wilde een rustig en simpel boekje omdat ik denk dat dat goed bij mijn foto's past.

2. Het eerste wat ik opschreef om mijn concept van Britt te onthouden toen ik op het idee gebracht werd.

3. De inspiratie foto waaruit mijn concept voortkwam voor Anoniem.

Bewijzen K1

1/2. Mijn onderzoeken voor Marketing.

Voor de rest mijn super agenda! Waar alles is staat en waar ik echt niet zonder zou kunnen.

K6 Voert ondernemerstaken uit

Voor mijn fotografie heb ik een hoop moeten ondernemen.

Ten eerste heb ik natuurlijk al mijn modellen geregeld. Dit heb ik meestal persoonlijk gedaan omdat ik duidelijk moest uitleggen om wat voor een foto's het zou gaan...

Ik heb al mijn spullen geregeld.

Zelf een dingen gemaakt... net als de visagie die ik zelf heb gedaan...

Het leuke is altijd aan hoe meer mensen je iets verteld, hoe meer je er aan over kan houden. 

Ik heb de laatste tijd aan veel mensen verteld dat ik bezig was aan mij eindproject, en heb nu al een paar geïnteresseerde voor foto's! Mensen die nog een leuk kinderportretje willen of een feestje!

Super leuk!

K5 Beheert hard, software en bestanden.

Natuurlijk heb ik de foto's geschoten in Raw. Daarna uitgezocht in Bridge. En natuurlijk bewerkt in Photoshop.

Ik heb ook regelmatig alles gebackupt. 

Soms was mijn mappen structuur echt een chaos! Vooral als we druk bezig waren was het soms echt even niet meer te overzien! En dat terwijl ik daar echt een bloedhekel aan heb, aan onoverzichtelijkheid.

Dus een keer in de zoveel tijd maakte ik weer even alles op orde. 

K4 Realiseert media-uiting.

Voor het definitieve fotograferen heb ik een hoop moeten regelen. Ik ben als eerste op zoek gegaan naar modellen. Voor Dotts hadden we al een hoop dingentjes geregeld. Zo hadden we zelfs al al onze modellen. Die hadden we door een testshoot te doen op een basisschool. Daaruit hadden we al onze modellen gekozen. Ook hadden we al locaties bezocht. 

Voor mijn eigen project kon ik alleen die modellen niet meer gebruiken omdat de kinderen in Oudenhoorn wonen en ik in Zevenhuizen.  Ook zou Chantal de modellen verder gebruiken omdat zij zelf ook in Oudenhoorn woont. 

Ik ben toen na gaan vragen bij mensen. Ik wist dat ik sowieso mijn neefje en nichtje kon gebruiken. Dus heb ik direct mijn schoonzusje gebeld.  En meteen met haar een afspraak gemaakt. Ze wonen zelf in Friesland dus ze kwamen een weekendje langs. In dat weekend heb ik foto's gemaakt. Ik had mijn schoonzusje om assistentie gevraagd. Dus we hebben het heel relaxt gedaan. De kinderen mochten lang in pyama, en om de beurt op de foto. Mijn schoonzusje heeft geholpen met omkleden omdat ik ze ook al op moest maken en hun haar moest doen. Zo ging het allemaal iets sneller. Ook heeft ze het reflectie scherm vast gehouden zodat ze meteen mee kon kijken en de kinderen instructies kon geven.

Ik had vantevoren toen de kinderen nog aan het spelen waren de huiskamer omgebouwd tot studio. 

Bij mijn bazin heb ik gevraagd of ik haar kinderen mocht fotograferen. Zij heeft een kinderkledingwinkel en ik fotografeer haar kinderen regelmatig voor de advertenties voor de winkel. Ze vond het meteen prima. 

Ik heb aan haar gevraagd of zij misschien een meisje wist dat ik kon gebruiken als laatste model. Zij verwees mij direct door naar een vriendin van haar. En ook dat meisje mocht ik fotograferen!

Toen moest ik alleen nog een benen model voor mijn laatste serie. Mijn achterbuurmeisje is ook echt een hele goede vriendin. Ze is lang en slank. Ik wist direct dat zij perfect zou zijn! Natuurlijk wilde ze me ook helpen!

Toen waren mijn modellen geregeld.

Heb toen met iedereen gebeld wie wanneer langs kon komen.

Ik had lampen en een kamera opgehaald op school.

Ook was ik voordat ik begon met een vriendinnetje naar de stad geweest. We zijn naar de zara geweest voor de kleding, hebben advies gevraagd bij gant. We hebben alle spullen gekocht die ik in mijn ontwerpen had bedacht. Ook voor de make-up heb ik spullen gekocht. 

Ik heb dat direct geregeld zodat ik tijdens het fotograferen geen spullen zou missen.

Ik heb mijn planning nagelopen met de fotografie en heb zo alle foto's op tijd en naar zin af gekregen.

K3 Creeert ontwerp voor media-uiting.

Voor mijn foto's heb ik eerst grove schetsen gemaakt. Hiermee kon ik mijn gedachten een beetje leeg maken. Ik heb toen ook meteen sfeerfoto's opgezocht. 

Voor Toekomst visie heb ik een foto gebruikt van Erwin Olaf als kleur inspiratie. Helaas krijg je het uiteraard nooit zoals zijn foto maar ik ben toch blij met het eindresultaat. 

Ik wilde de foto's eerst als echte portret foto's. Witte achtergrond, geen schaduw en helemaal vol van kleur. Toen kwam ik die foto van Erwin Olaf tegen en had het idee om ze donker te doen en in sepia-achtige tinten. 

Tijdens mijn bewerkingsproces ga je experimenteren welke richting je op wilt. Uiteindelijk is het dan toch wel een ander beeld geworden zoals je hem in je gedachten had. Natuurlijk vind ik ze nu helemaal geweldig anders had ik ze nooit op deze manier gemaakt.

Ik ben er met het fotograferen wel vanuit gegaan dat ik het licht had wat ik graag wilde hebben. Alles goed uitbelicht met een kleine schaduw voor een natuurlijk effect.

Ik ben al snel afgestapt van het gewone portret idee. Ik wil geen standaard! 

Ik vind Lorretta Lux een super fotografe en las dat zij haar foto's vrijstaand maakt en tegen een andere achtergrond plaatst. Dit geeft een beetje een vreemd en onrealistisch effect.

Dat wilde ik ook. Ze mochten iets "engs" hebben. Ik heb toen bedacht een stoffen achtergrond te fotograferen. Ik ben veel bezig met stof en had nog mooie lappen liggen waar ik graag iets mee wilde doen. Ik heb toen gekozen om de kinderen te fotograferen met hun voorwerp. Ze vrijstaand te maken, en ze voor een beige/bruine achtergrond te zetten.

Vanaf Dotts wisten we als wat voor een uitstraling de kinderen moesten hebben: volwassen. We zouden de meisjes opmaken (de jongens ook voor een mooie gladde look.) De haren zouden perfect zitten, de kleding zou ui desperate-housewives kunnen komen, en ze zouden sierraden en asseccoires omhebben.

Deze ontwerpen heb ik ook gebruikt voor mijn foto's. 

Voor de Britt serie heb ik ontwerpen gemaakt voor de make-up. Van hieruit heb ik er de achtergrond en overige spullen bijbedacht.

Zo heb ik een smokey eye ontworpen, een glitter eye, en een doll eye. De smokey wist ik vanaf het begin al. Dit maakt mensen altijd een stuk anders en volwassener. Ik wilde het zo zwart mogelijk hebben. Dus heb gekozen voor een zwarte achtergrond en zwarte kleding. Zo kwamen haar gezicht en ogen er helemaal uit! Ze is licht van huid en blond van haar. Ik wist via haar moeder dat ze zwart goed kon hebben en ben daar dus direct vanuit gegaan. Later kwam ik nog een roze lint tegen, die wilde ik in het haar. Dat zou de foto wat breken.

De glitter eyes kwam ik op toen ik in mijn make-up collectie ging kijken wat ik zelf nog had. Ik kwam allerlei zachte tintjes glitters tegen. Ik had al heel lang het idee een keer een foto te maken met een jurkje wat had en bedacht me dat die glitters daar goed bij zouden passen. 

De doll eyes kwam ik tegen op een blog. Ik lees graag mode en beauty bolgs. Op een van mijn favorite blogs kwam ik de doll eye make up tegen en heb die gebruikt als inspiratie om zelf ook zo'n make-up te gebruiken. Ik wilde een poppige/snoep uitstraling in de foto dus heb er een grote gekleurde lolly voor gekocht. Die heeft mij toen meteen de inspiratie gegeven voor de kleuren van de make-up.

Voor de laatste serie heb ik eerst locatie's bedacht. Ik dacht eerst om het idd over een badkuip te doen, en een muurtje, en een gat in het plafond. Ik ben veel om me heen gaan kijken. Zo ben ik op mijn definitieve ideeen gekomen. Ik zag mijn raam en bedacht dat dat een goede zou zijn omdat het een dakraam is en dus geen gewoon raam. Ik ging verder kijken in huis en kwam uit op mijn kast. Toen ben ik verder gegaan. Ik heb gewoon veel rondgekeken en toen gekomen op de vuilnisbak en de wasmachine.

Ik heb ik mijn kast gekeken voor de geschikte kleding. De tule rok bij de vuilnisbak foto heb ik zelf bedacht. Het is geinspireerd op de inspiratie foto en toen heb ik zelf zo'n rok gemaakt. Ik wist dat dat gaaf zou zijn bij de vuilnisbak.

Zo heb ik dus mijn foto's eerst ontworpen voor het definitieve fotograferen. Natuurlijk veranderen dingen altijd als je eenmaal bezig bent omdat sommige ontwerpen meewerken en sommige totaal niet. Ook krijg je soms ter plekke inspiratie om iets te veranderen of aan te passen. Maar eigenlijk zijn mijn grootste ideeen ook wel de definitieve uitwerking geworden.

K2 Ontwikkeld concept voor media-uiting.

Mijn foto's hebben allemaal een duidelijk concept waar ik al vanaf het begin mee wilde werken.

Mijn eerste serie die voortkomt uit Dotts had al een gelijk concept als de serie nu.

De serie heet toekomst visie.

Voor Dotts wilden we een serie maken over maatschappelijke problemen. Problemen als: Annorexia, mishandeling, verslaving, enz. Toen we daaruit gingen werken kwamen we op problemen dat die foto's te confronterend zouden zijn en misschien ook al wel teveel gedaan. 

We zijn toen op het idee gekomen om een soort toekomstvisie te laten zien. Als we nu geen stop zeggen raakt het op den duur misschien ook een leeftijdscategorie die met deze onderwerpen nog helemaal niets te maken zou moeten hebben.

Uiteindelijk heb ik drie concepten ontwikkeld.

Toen ik alleen ben verder gegaan heb ik het concept verder ontwikkelt door iets wat ook alleen te realiseren zou zijn in de studio.

De kinderen van nu zijn een erg gewilde, gewenste en onwijs geliefde generatie. Hierdoor is alleen wel het probleem ontstaan dat kinderen een erg groot zeggenschap hebben gekregen in de opvoeding. Alles wordt in overleg gedaan en de kinderen mogen over alles meebepalen. Hun mening telt zwaar en vanuit hun mening of wil worden meestal de plannen ook aangepast of gemaakt. 

Hierdoor ontstaan dus eigenijk het feit dat de kinderen van nu worden behandeld als volwassenen. Ze zijn geen kinderen meer maar tellen net zo mee als ouderen. 

Ik heb dus vanuit dat standpunt een serie ontwikkeld die kinderen als volwassenen laat zien, en wat voor een effect dat kan hebben. Mijn kinderen zijn tussen de vier en zeven jaar. Ze roken en drinken. Ze hebben een volwassen arrogantie die laat zien dat jij geen centimeter hoger staat als zij.

Daarnaast heb ik een concept ontwikkeld voor de serie: Britt.

Ik wilde erg graag een serie doen met make-up. Maar het moest niet standaard worden.

Het moest iets bijzonders blijven en geen doorsnee beautyserie.

Ik heb erg diep nagedacht en kwam op make-up en stoffen. Die wilde ik combineren.

Toen ik in die periode een keer op visite was kwam ik een meisje tegen dat model was. Ze was alleen wel pas 13. Ik was geschokt. Ik heb haar foto's opgezocht en ze was gewoon niet meer te herkennen! Ze leek eerder 22.

Ik wilde daar iets mee doen. Ik wilde laten zien hoe mensen voor de gek worden gehouden en hoe jonge meisje kunnen worden uitgebuit door de modellen wereld!

Ik heb toen besloten om mijn make-up serie te doen, maar dan met een jong model. Alleen is mij  model nog geeneens 13 maar 8. Ik heb haar volledig opgemaakt en bewerkt. Ze ziet er niet direct uit als 20 maar iedereen schat haar een stuk ouder als ze is.

Voor mijn derde serie heb ik later een concept ontwikkeld.

In een magazine stond een keer een foto van een meisje die over een muurtje hing waarvan je alleen de achterkant ziet. Je zag dus haar benen bungelen met een grote tule rok aan. Deze foto stond tussen een modereportage. 

Athans, dat dacht ik. Ik ging de foto later opzoeken om hem als voorbeeld te laten zien alleen in de serie waarvan ik dacht dat hij instond, bleek die hele foto niet te zitten!! Raar...

Toen ik een weekendje bij mij nichtje was heb ik ongeveer die foto gemaakt die ik in gedachten had alleen dan over een badrand. Ik maakte hem eigenlijk per ongeluk omdat mijn nichtje iets uit band wilde pakken en ik een foto heb gemaakt omdat ik het beeld zo grappig vond. Later kwam ik erachter dat het de foto was die ik bedoelde!

Vanuit daar ben ik een concept gaan ontwikkelen. De derde serie heb ik ook pas na mijn twee andere serie's gaan maken. In de andere twee serie's staan de ogen centraal. Hier ligt de blik in die de foto maakt of kraakt. Bij mijn inspiratie foto kwam ik erachter dat dit eigenlijk een hele rare en onpersoonlijke foto is. Je hebt geen idee wie het kind is of wat ze doet en waarom. Dit vond ik zo vreemd.

Ik heb toen bedacht om een meisje van mijn eigen leeftijd in rare situaties van de achterkant te fotograferen. Hierdoor ontstaan rare en vreemde beelden. Je weet niet wie ze is of wat ze doet. En toch zou je het eigenlijk willen weten!

Dat was mijn concept om ideeen vanuit te verzinnen.

K1 Ontwikkeld plan voor aanpak voor media-uiting.

Voor de eindexpositie zijn Chantal en ik samen begonnen als bedrijf om van daaruit samen een expositie op te zetten.

Hiervoor hadden we al een heel plan bedacht met wat we wilde, hoe en waar. We hebben planningen gemaakt met hoe we welke foto aan zouden gaan pakken en wat we daarvoor nodig hadden. 

Helaas is onze samenwerking stuk gelopen. We zijn wel verder gegaan als Dotts, maar met onze eigen fotografie.

Toen heb ik wel even een stap terug gemaakt. Van een heel idee ga je terug naar geen idee.

Gelukkig heb ik voor het project al wel nagedacht over foto's die ik graag nog een keer wild maken en ben daar dus mee verder gegaan. Na het gesprek met Jan over onze scheiding heb ik direct mijn nieuwe plannen voorgelegd en een Go gekregen van Jan.

Jan adviseerde mij om verder te gaan met het oude idee. Ik heb daar even over nagedacht en besloten het oude idee verder uit te werken met 2 andere serie's erbij.

Bewijzen Blog

Omdat ik geen blog heb bijgehouden van wat ik week tot week heb gedaan maak ik nu van mijn blog mijn bewijzenmap. In mijn beleving was dat namelijk ook de bedoeling dat de blog een digitale bewijzenmap zou worden... Dus dit zijn mijn bewijzen op volgorde op kerntaak!

Groetjes Lisa